Het verhaal van Tara Oedayrai Singh Varma (1)

Tara’s jeugd en de ontwikkeling van een bipolaire stoornis

Tara Oedayraj Singh Varma is geboren op 29 augustus 1948 te Brits-Guyana uit een ongehuwde moeder. Tara is gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis (manisch-depressiviteit). Ze ervaart wisselende stemmingen en lijdt aan een angststoornis met paniekaanvallen en straat- en pleinvrees. Tara heeft een belaste psychiatrische familiegeschiedenis. Haar moeder en andere familieleden van moeder’s zijde lijden aan zware depressies vermoedelijk voortkomend uit een bipolaire stoornis.
Zo vertelde Tara Oedayraj Singh Varma zelf dat haar nani (oma van moederszijde) aan schizofrenie leed. Tara komt uit een vooraanstaande familie in Suriname. Het was een grote schande dat haar moeder ongehuwd was toen ze geboren werd. Ze is daarom door haar nani opgevoed.

“ Mijn nani is een Goerdin. Ik hield erg veel van mijn nani. Mijn nana (vader van moeder’s zijde) stierf toen ik een baby was. Mijn nani heeft altijd als een beschermengel om mij heen gestaan. Het was mijn nani die aan schizofrenie leed, ze hoorde stemmen. Als kind vonden wij dat leuk, want ze was niet kwaadaardig, ze was altijd heel lief en ook haar stemmen. We liepen in de tuin altijd achter haar aan en vroegen altijd met wie ze aan het praten was. Wij hebben haar altijd zo geaccepteerd. , Wisten wij veel. Wel weet ik dat ze tot 3 keer toe zelfmoord heeft willen plegen en ook af en toe kort in het ’s Lands Psychiatrisch Instituut in Suriname heeft gelegen. Nooit en te nimmer werd hierover gepraat en nu nog wordt hier sporadisch over gesproken, terwijl zelfmoord vaker in mijn familie voorkomt. Mijn jongste broer Frank Kisoensingh, hoog begaafd, was op 18 jarige leeftijd student economie. Hij pleegde zelfmoord. Mijn broer Dennis heeft het ook geprobeerd, en ikzelf ook”, verteld Tara.

Ze vervolgt haar verhaal: “In alle gelederingen van een ieder die rechtstreeks afstamt van onze nani Goerdin komt dit voor, tot nu toe, in de vijfde generatie. Helaas wil men er niet over spreken, hoewel ik de situatie opengegooid heb, waardoor een paar neefjes en nichtjes hulp hebben gezocht net als ik. Ik hou erg van mijn familie maar dit gegeven is een zwaar soort gedoe in onze familie.”

Je ziet dat in deze familie er in het verleden nauwelijks gepraat is over de psychische stoornis die voorkwam in de familie, vanwege het taboe dat er op heerste. Door er niet over te praten en het weg te stoppen hebben de familieleden waarschijnlijk niet de juiste, of helemaal geen behandeling gekregen. Een paar weken geleden sprak ik nog iemand die mij vertelde dat de broer van haar man zichzelf had gesuïcideerd, terwijl hij aan een zware depressie leed. De familie sprak niet over zijn depressie met hem. Ook na zijn dood praat men niet over zijn situatie. Je hoeft je nergens voor te schamen. Er zijn veel beroemdheden die lijden aan een psychische stoornis, denk aan Hollywoodsterren als Catherine Zeta-Jones (bipolaire stoornis), Angelina Jolie (depressie), Brad Pitt (depressie), maar ook Bollywoodsterren zoals Parveen Babi die leed aan schizofrenie van het paranoïde type en zich in alle eenzaamheid suïcideerde en de nieuwe rijzende ster Deepika Padukone die aan zware depressies lijdt. Gelukkig praten een aantal sterren openlijk over hun ziekte en helpen zij anderen om hier anders mee om te gaan.

(289)